ไม่รู้ว่ามีคนญี่ปุ่นที่ไหนเป็นแบบนี้บ้างรึเปล่า
ขอบ่นหน่อย...
ใจเรานะคะ ไม่คิดอยากเปลี่ยนงานเลย สาเหตุหนึ่งก็คือสังคมที่นี่ดี คนไทยที่ทำงานด้วยกันมีนิสัยดี น่ารักทุกคน
แต่คนญี่ปุ่นที่ต้องร่วมงานด้วยนี่สิคะ เห็นแก่ตัวสุด ๆ

คือคนญี่ปุ่นที่เราต้องทำงานตรงกับเขา เขาเป็นคนค่อนข้างเฉื่อยชา
พูดจาวกไปวนมา น้ำเยอะ
(อย่างเช่น ถามว่าจะไปรถเมลืหรือแท็กซี่ดีคะ เขาก็ "อืออออ... อา... แท็กซี่ก็ได้" -- คือทำไมมันต้องคิดหนักขนาดนั้นเลยเหรอ กูรำคาญค่ะ)

ตามตำแหน่งแล้ว เขาก็มีอำนาจพอ ๆ กับท่านประธาน ที่จะเซ็นหรือตัดสินใจอะไรก็ได้ตามเห็นสมควร
แต่พอเวลาเราไปปรึกษาอะไร เขากลับพูดในทำนองโยนงานให้พ้นตัวว่าให้เอาไปคุยกับท่านประธานสิ (อ้าว... ถ้าพนักงานเอาเรื่องไปคุยกับประธานเลย ก็จะมามองว่าทำไรข้ามหัวเขาเอาได้)
(คือเราเข้าใจนะคะ ว่าลำพังตัวเขา คงไม่สามารถทำอะไรข้ามหน้าท่านประธานได้ แต่ก็น่าจะแมนกว่านี้สักหน่อยมั้ย ทำตัวให้รู้สึกพึ่งพาได้หน่อยมั้ย)

ด้วยตำแหน่งของเรา เราต้องใช้โทรศัพท์ติดต่อคนนั้นคนนี้ตลอดเวลา
เราเลยขอนายว่าจะขอซื้อโทรศัพท์สำหรับใช้ในงานนะ แต่เขากลับไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น โบ้ยให้เราไปคุยกับท่านประธานเอา
ซึ่งจริง ๆ แล้วถ้าคุณรู้ว่าลูกน้องของคุณมีปัญหา สมควรมั้ยที่คนเป็นเจ้านายหรือหัวหน้าต้องช่วยขจัดปัญหาให้ก่อน

ซึ่งในระหว่างการพิจารณาเรื่องโทรศัพท์เนี่ยะ ก็ไม่รู้ว่ามันยุ่งยากอะไรนักหนา ทำกันเป็นเดือน ๆ
เราต้องใช้โทรศัพท์ส่วนตัวโทรแทน ซึ่งญี่ปุ่นคนนี้ก็ไม่มีน้ำใจจะคสักโทรศัพท์ของตัวเองออกมาให้เราใช้เลย
ทั้ง ๆ ที่เราก็ใช้ในเรื่องงานและโทรศัพท์ของตัวเองนั้น บริษัทก็จ่ายค่าบริการรายเดือนให้ทั้งหมด ตุ๊ดมากกกก

เรื่องอะไร ๆ ก็ไม่แสดงอาการรับรู้ทั้งนั้น นิ่งดูดาย ให้ตายเหอะ!!!!
ชอบสร้างข้อจำกัดให้กับตัวเอง ชอบคิดแทนลูกค้าว่าของของเราแพง เขาคงไม่ซื้อเราหรอก
ชอบดูถูกคนไทย ว่าเขาไม่มีปัญหาใช้ของดี ๆ ของญี่ปุ่น เน้นหาลูกค้าที่เป็นบริษัทญี่ปุ่นเอาไว้
แต่ปากบอกว่าเราต้องมีลูกค้าคนไทยด้วย มาบุกตลาดอาเซียน บลา ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คือทำอย่างไรก็ได้ ให้ตัวเองทำงานแบบสบายที่สุด จะได้ลูกค้าหรือไม่ก็ช่าง เน้นปริมาณลูกค้าที่ออกไปพบเป็นสำคัญ
พอถึงเวลาเลิกงานก็รีบกวาด ๆ โกย ๆ ข้าวของลงกระเป๋าแล้วรีบกลับบ้านตามหลังพนักงานไปหน่อยเดียวเอง ภาพลักษณ์ไม่มีเอาซะเลย

เวลาขอคำปรึกษาอะไร ชอบออกตัวไว้ก่อนเลยว่าไม่รู้จริง ไม่ทราบแน่ชัด
ช่วยไปหาข้อมูลมาหน่อยสิ หาได้แล้วบอกด้วยนะ...
อีกเรื่องคือ ไม่เห็นคุณค่าหรือความสำคัญของคนอื่น โดยเฉพาะกับคนขับรถ
ว่ากันว่า จะดูว่าคนคนหนึ่งเป็นคนดี น่าคบรึเปล่า ให้ดูวิธีที่เขาปฏิบัติกับคนที่ต่ำกว่า (ในที่นี้หมายถึง "ตำแหน่ง" นะคะ อย่าเข้าใจผิด) คือตัวเองอะ เป้นคนไม่มีแพลน นึกอยากไปไหนก็ไป ไม่แจ้งคนขับรถล่วงหน้า บางทีออกไปตอนช่วงพักเที่ยง ซึ่งคนขับเขาก็ต้องกินข้าวกินปลา
พูดง่าย ๆ ปฏิบัติกับเขาเหมือนกับที่ในละคร เจ้านายปฏิบัติกับคนรับใช้อย่างไรอย่างนั้นเลย

เราชอบคนญี่ปุ่น แต่ไม่เคยเจอคนญี่ปุ่นแบบคนที่นี่เลยจริง ๆ

จากที่อ่านมาก็พอจะเข้าใจ จขคห. เพราะก็คงถึงที่สุดจริงๆถึงได้มาระบายในที่นี้ 555 ไม่เป็นไรครับ ระบายมันออกมาอะไรที่แย่ๆไม่ดีก็มาระบายให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ฟังกัน อย่าเก็บเอาไว้คนเดียว (น้องจบใหม่คงไม่อยากทำล่ามแล้วมั้งตอนนี้ 555) ผมก็เจอคนญี่ปุ่นหลากหลายรูปแบบมาก เพราะเป็นล่ามรวมมิตร เช่น บางคนประชุมไม่มีข้อสรุปหรือตัดสินอะไรได้เลย ได้แต่ทฤษฏีบลาๆๆๆๆ ,ญุี่ปุ่นเวิ้นเว้อ แก่กระโหลกกะลา ทำงานไม่เป็นย้ำคิดย้ำทำ, ญี่ปุ่นที่หลงคำพูดคนไทย(บางคน) ,ญี่ปุ่นที่ใจดี๊ใจดี แบบว่าทำผิดอะไรกูให้อภัยหมด ไม่ลงโทษตามกฎระเบียบด้วยนะ(เอากับเขาสิ) ทั้งหมดทั้งมวลที่พูดมา ผมกำลังจะบอกว่าเราต้องอดทนเท่านั้นครับถ้ายังอยากจะอยู่ที่นี่ด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เช่น ใกล้บ้าน, ทำที่เดียวกับแฟน บลาๆๆๆๆ ทุกวันนี้ผมก็ต้องท่องไว้ในใจเสมอว่า 我慢！我慢！　จากกะมังจะกลายเป็นโอ่งอยู่แล้ว 5555 ทุกวันนี้ทำงานแบบเอกเทศมาก แบบว่ามึงไม่สนใจตู ตูก็ไม่สนพวกมึง 5555  เถียงยุ่นบ้างไรบ้างให้มันไม่ชอบ(โรคจิตส่วนตัว 555)

ทุกวันนี้ก็ทนเช่นกันครับ ทำที่ปัจจุบันมาก็หลายปี เจอประธานคนใหม่ มีอะไรๆ ก็เรียก รายละเอียดก็ไม่อยากจะฟัง
ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ที่คนไทยคุยกันได้ ก็ชอบเข้าไปยุ่งเรียกมาคุย จนทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่
ชอบเปลี่ยนใจไปมา เมื่อเช้าพูดอย่าง อีก 10 นาทีเดินมาบอกอีกอย่าง ช่วงบ่ายมาบอกอีกอย่าง
เวลาคุยกับคนอื่นก็คุยเหมือนว่าคนอื่นเข้าไปอยู่ในสมองตัวเอง ไม่มีใครฟังรู้เรื่อง....แม้กระทั่งญี่ปุ่นเอง
ค่าใช้จ่ายที่เกิดจากการทำงาน ขึนเงินเดือน โบนัส ก็พูดซะจนรู้สึกพนักงานเป็นขอทาน บริษัทมีพระคุณเหลือเกินสำหรับพนักงาน
ไม่ฟังญี่ปุ่นคนอื่นในบริษัท เอาแต่ตัวเองเป็นหลัก ทุกวันนี้ภาระตกอยู่กับคนไทยทุกคน เอือมระอา...
สิ่งที่เวลาไปธุระข้างนอกด้วยแล้วลำบากใจที่สุดน่าจะเป็น ความน่ารำคาญ ซ้ำซาก จากคำถามเดิมๆ
นอกจากไม่ค่อยฟังคนอื่นอธิบายแล้ว ยังเป็นคนเข้าใจยากอีก ไม่รู้ชีวิตการทำงานที่ผ่านมา เคยทำงานกับคนบ้างหรือเปล่า
ทุกครั้งที่ไปข้างนอกด้วย ก็ลำบากใจที่จะต้องแปลคำพูดที่แสดงถึงเข้าใจคนยาก และไม่ยอมฟังคนอื่น （自己中）

อย่างไปจองโรงแรมให้แขก VIP ในกรุงเทพ ก็ย้ำนักย้ำหนาต้องเอาห้องวิวที่ไม่มีตึกบัง ต้องมีหวี ต้องเป็นห้องชั้น ... เท่านั้น
เชื่อมั้ยครับ วันนั้นที่ไปโรงแรมย้ำเซลส์ไปไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง (ตูจะบ้าตาย ซ้ำซากมาก พร่ำเพรื่อมาก)
ผมกับเซลส์ของโรงแรมหันมามองหน้ากัน พร้อมทั้งยิ้มให้กัน ต่างคนต่างรำคาน
เท่านั้นไม่พอ กลับมาจากบริษัท ให้โทรไปตามเซลส์ของโรงแรมทุกวัน รู้สึกเหนื่อยกับเรื่องไร้สาระมากกว่างานอีก
เค้าก็บอกอยู่ว่าชั้นนั้น ต้องรอใกล้ๆ วันที่จะมาพักถึงบอกได้เพราะลูกค้าเต็ม ส่วนเรื่องอื่นจะแจ้งกลับในวันที่...
ก็ยังไม่วายจะให้โทรไปตาม (ตกลงฟังภาษาคนรู้เรื่องไหมนิ ล่ามคิดในใจ เซลส์คนนั้นก็คงคิดในใจ)

ส่วนงานทั่วไปที่บริษัทน่ะเหรอ ปกติทุกวันก็มียุ่งบ้าง ว่างบ้าง แต่ท่านประธานคนดี ก็จะหาโปรเจ็คใหม่ๆ มาให้ทำ (โปรเจ็คคิดเองเออเอง)
ทุกสัปดาห์จะต้องมีกิจกรรมที่ล่ามอย่างผมต้องแปลตั้งแต่ 8.30-17.20 ไม่ได้พัก นั่งคิดในใจ คนบ้าอะไรต้องมานั่งแหกปากพูดอยู่ทั้งวัน

เวลาประชุมอะไรก็อยากจะรู้เรื่องเค้าไปหมด ขนาดสัมภาษณ์เด็กระดับล่างๆ ก็อยากจะเข้าไปฟังด้วย (ช่วยดูงานล่ามด้วยว่างไหม)
นโยบายโลกสวย เรียกระดับหัวหน้างานมาสัมภาษณ์สอบถามความคิดเห็น ก็สัมภาษณ์กันไปทั้งวัน ว่างมากสินะ
สุดท้ายเหรอ ล้มเลิก 555+ ทำงานกับยุ่นมา 10 ปี เจอคนมากมายมายทั้ง30+ 40+ 50+ 60+ ก็มีคนนี้แหละ หลอนที่สุด

มีเมลล์จากบริษัทแม่มา Survey ก็เรียกคนไทยไปเลยครับ แล้วก็อ่านเมลล์มันตอนนั้นเลย เราก็นั่งฟังไป(ง่วงไป) เพราะอ่านเองแล้วไม่เข้าใจเอง อืม... แล้วล่ามจะรู้ไหม อืม...これはなんだろう　ん。。。どういう意味かな。。。よくわからない ลองคิดดูคนไทยต้องไปนั่งฟังในบรรยากาศแบบนี้ เพลีย...

ล่าสุดเดือนหน้านี่ ปรับเงินเดือน มีการเปลี่ยน organize จะให้ล่ามอย่างผมไปทำงานกับ Mgr อีกคน เป็นทีมพิเศษสังกัด MD เพื่อเข้าไปแก้ไขปัญหาในบริษัท ทั้งๆ คนคิดโปรเจคนี้ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า จะทำยังไง วิธีการใด คิดได้ปุ๊บก็สั่งให้ทำ ไม่ได้คิดวางแผนอย่างเป็นระบบ

ที่เล่ามาทั้งหมดนี่ จขกท. รู้สึกดีขึ้นไหมครับว่า ไม่ได้โชคร้ายอยู่คนเดียว
หวังว่าจะทำให้รู้สึกดีขึ้นนะครับ อย่างน้อยไม่ได้มีคุณคนเดียวที่เจอสภาพการทำงานแย่ๆ